به گزارش سینماپرس، سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر شب گذشته با معرفی برگزیدگان به کار خود خاتمه داد؛ جشنواره‌ای که از آغاز حرف و حدیث‌های بسیاری داشت و با تقسیم جوایز و اهدای سیمرغ به تحریم‌کنندگان، بدترین دوره را طی سال‌های اخیر رقم زد.
از ضعف‌های متعدد اجرایی جشنواره در پردیس سینمایی ملت ـ نظیر دسترسی‌نداشتن به عوامل فیلم‌ها برای مصاحبه، کمبود سرویس بهداشتی، شلوغی بیش از حد نشست‌های خبری و نامناسب بودن فضای آن، اجرای ضعیف برخی مجریان نشست‌های خبری و گزینش‌کردن پرسش‌ها، کوچکی فضای نمازخانه و سرمای آن، گرانی غذای فودت‌کورت، نامناسب‌بودن پیاده‌روی مسیر خیابان ولی‌عصر تا پردیس ملت، کمبود فضای پارک خودرو و ایجاد صف پارکینگ و ... ـ که بگذریم، مهمترین ضعف‌های جشنواره فیلم فجر به اعلام نامزدها و اعطای جوایز باز می‌گردد.
جشنواره فیلم فجر در سومین سالی که ابراهیم داروغه‌زاده دبیری آن را بر عهده داشت، با ۹ داور کار خود را پیش برد، افزایش تعداد داوران و تعدد سلیقه‌ها نوید این را می‌داد که اعلام نامزدهای دریافت سیمرغ دقیق‌تر و محق‌تر از همیشه انجام شود، اما نتیجه کار موجب شد بدترین و ضعیف‌ترین جشنواره فیلم فجر طی سال‌های اخیر رقم بخورد.
نادیده‌گرفتن تولیدات سازمان هنری رسانه‌ای اوج ـ آن هم صرفاً به این خاطر که تولید «اوج» است! ـ از یک سو و کاندیدا کردن فیلم‌هایی که رسماً احکام شرعی و عرفی را زیر سؤال می‌برند، از سوی دیگر موجب شد جشنواره فیلم فجر به هر چیزی شبیه باشد جز فجر انقلاب اسلامی! امسال فیلم‌هایی که در آن زنان سیگار می‌کشیدند و مردان عرق‌خوری می‌کردند، بیش از هر زمان دیگری در جشنواره نمود یافته بود تا این موارد ضداخلاقی را عرفی‌سازی کند.
در اعلام نامزدها موضوعات غیرسینمایی تا حد زیادی دخیل بوده است؛ به عنوان مثال نامی از ابراهیم حاتمی‌کیا به خاطر حرف‌های تندش در میان نامزدهای دریافت بهترین کارگردانی نیست و در عوض کارگردان فیلم اولی که در فیلم خود ایستاده ادرار کردن، عرق‌خوری، شرط‌بندی، مسائل جنسی دختر و پسر و ... را نمایش داد، نامزد دریافت سیمرغ بهترین کارگردانی شد! یا بازیگر پُرکار و خوش‌ذوقی همچون جواد عزتی برای دریافت سیمرغ بهترین بازیگر نقش اول مرد کاندیدا نمی‌شود!
همچنین فیلم سینمایی «خورشید» که تا روز پنجم جشنواره به آن نرسیده بود، با اختیارات دبیر جشنواره از این رویداد کنار گذاشته نشد تا در مراسم اختتامیه، سیمرغ بهترین فیلم جشنواره را دریافت کند. برخی کارشناسان معتقدند از آنجایی که حامی مالی جشنواره و فیلم خورشید هر دو یکسان بودند (شهرداری تهران)، علت حذف نشدن خورشید و سیمرغ‌گرفتنش را باید در این موضوع جست‌وجو کرد.
سازندگان فیلم سینمایی «روز صفر» هم با وجود دریافت ۵ سیمرغ بلورین، حضور در اختتامیه جشنواره را تحریم کردند تا حاشیه‌های بیشتری گریبان جشنواره را بگیرد.
اما دو انتخاب جنجالی بیشترین انتقادها از جشنواره را در پی داشت؛ اول انتخاب پیمان معادی به عنوان بهترین بازیگر نقش اول مرد. چرا که او پیش از آغاز جشنواره ضمن همراهی با تحریم‌کنندگان اعلام کرده بود در جشنواره حضور نمی‌یابد. اما جشنواره فیلم فجر به این بازیگر ـ که این روزها در آمریکا حضور دارد ـ جایزه داد تا بگوید «زنده باد مخالف من!».
انتخاب دیگر، اعطای سیمرغ بهترین کارگردانی به محمدحسین مهدویان بود؛ کارگردانی که فیلم ضدملی ساخته و دیدگاه‌های ساختارشکنانه خود را بیش از پیش بروز داده است. این کارگردان جوان که با آخرین ساخته خود حضور در جشنواره‌های خارجی را مد نظر قرار داده است، حتی نسبت به ایرانی‌بودن سیمرغ بلورین هم کنایه زد و نشان داد به ایرانی‌بودن خویش افتخار نمی‌کند.
سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر برگزار شد و حاشیه‌های آن احتمالاً در خاطره‌ها باقی نخواهد ماند و اگر همین تفکر در سازمان سینمایی حکمفرما باشد، سال‌های بعد نیز باید شاهد جایزه گرفتن افرادی از جشنواره فجر انقلاب اسلامی باشیم که اساساً با گفتمان انقلاب اسلامی زاویه دارند.
*فارس
ارسال نظر